ندای قم / گفت و گو / رضا ملکی ؛بیماری «اسکلرودرمی» نوعی بیماری نادر و پیشرونده روماتیسمی است که پوست بیماران ضخیم، سفت و خشک شده و گاه در انتهاهای اندامها زخم ایجاد می‌شود. پیشکسوت فوتبال قم 24 سال هست که درگیر این بیماری است وامان اش را بریده است
ورزش و مستطیل سبز بعنوان تنها امید او به زندگی هنوز جایگاه خاص خود را برای او دارد مبارزه می کند بادردهای جانکاه این بیماری سخت می سازدو امید دارد روزی خدای مهربان لطف بزرگش را شامل حال او کند تا از این بیماری طاقت فرسا شفاعت و رهایی یابد.
به دیدارش می روم نام اش سید جلال و با فامیلی آل یاسین از سالهای دوردر فوتبال قم شناخته شده است .درد دل بسیاری دارد خوشحال است که یادش بودیم خرسند است از اینکه هنوز رسالت رسانه در خصوص کهن کسوتان خصوصا روزنامه وزین ایمان در طول چند سال گذشته در خصوص توجه به پیشکسوتان جاری و ساری است. به سید می گویم از ابتدای زندگیش برایم بگوید و این داستان زندگی مردی است که در تهران متولد یافت و در نیمه راه جوانی به قم آمد شغل شیرینی فروشی را محل کسب درآمد خود کرد.
فوتبالیست شد و سالها با پوشیدن جامه پاک لباس مربیگری در خدمت به کهن کسوتان روزگار را می گذراند.
11 سالگی و شروع فوتبال درتهرانجوان تهران
از کودکی به فوتبال عشق می ورزیدم به تیم خوب تهرانجوان رفتم 11 سالم بود و در آکادمی نوجوانان این باشگاه پرورش یافتم.
در 15 سالگی به تیم خوب آتش نشانی رفتم و با بازیهای خوب مورد توجه باشگاه بزرگ استقلال تهران قرار گرفتم و در 17 سالگی عضو این تیم با مربیگری استاد علی جباری شدم.
متاسفانه دلایل بسیاری مسیر فوتبالی من در تهران متوقف شد و مجبور شدم به قم مهاجرت نماییم و باپیشه گرفتن شغل شیرینی فروشی و ازدواج در سال 59 عملا شهروند قمی شدم و به آن هم افتخار می کنم تیمهای استقلال،22 بهمن،شاهین،آزادگان تیمهای بودند که من در آنها هم بازی کردم و هم سمت مربیگری این تیمها را داشتم.
یاد گذشته های فوتبال قم و محله قدیمی شاه ابراهیم و زمینهای خاکی بخیر که چه روزهای بود وچه خاطرات شکوهمندی از آن روزها به یاد دارم.
سید به اینجا که رسید به بازنشسته شدند وی با اشاره به دوران بازیکنی و مربیگری خودگفت :برای اینکه در فوتبال باشم و برای اینکه این درد بسیای که درونم را مثل خوره در حال جویدن است را شکست دهم پذیرش مربیگری تیم خوب غله سابق و پارس جدید باعث افتخار شد.
13 سال در کسوت مربیگری این تیم خوب با مدیریت دوست خوبم رضا مقدم حضور دارم.با این درد می سازم.وزن بسیاری از بدنم را از دست داده ام و چهره ام سخت ناتوان و رنجور است.
5 فرزند دوست داشتنی دارم که به وجودشان افتخار می کنم.همسرم که بعنوان نماد صبر و ایثار از او می توانم یاد ببرم در طول این مدت همیشه همراه من بوده ودر اینجا برخود لازم میدانمخالصانه از او داشته باشم.
وی در پایان گفت :از اینکه به یادم بودید ممنونم و امید دارم دوران شکوفایی فوتبال قم در سالهای دهه 60 مجدد تکرار شود تا شاهد روزهای خوب برای فوتبال شهرمان باشیم.
