پویش جمعیت فاطمی‌ها در کمک به جبهه مقاومت

ندای قم / یادداشت / محمد خامه یار؛ پویش جمعیت فاطمی‌ها در کمک به جبهه مقاومت پویش همدلی بود. جلسه‌ اول و مقدماتی آن همدلی بود و آخر برنامه هم، با همدلی تمام شد. برای برگزاری آن لحظه شماری می‌کردیم. چون دل‌ها و احساس و عاطفه و وجدان و انسانیت ما متوجه جبهه مقاومت، کودکان مظلوم غزه و جنوب لبنان است. بیش از یک سال اندوه دردل داریم اما مقاوم در کنار مردم مظلوم آن دیار ایستاد‌ه‌ایم.
پویش فاطمی‌ها مثل صدها پویش دیگر در دورترین نقطه از خاک این سرزمین پهناور و مقدس نشانه همدلی با جبهه مقاومت و ایستادگی در مقابل ظالمان عالم است و کمک‌های مالی ما بهانه‌ای بیش نیست برای این ایستادگی.
پویش فاطمی‌ها مثل هر پویش دیگر جلوه‌های زیبایی داشت که قلم قاصر از ترسیم آن است.گام اول را برادر شهید جاوید الاثر غلامحسین بهرامی برداشت که هدیه‌اش را فرستاده بود و خودش نیامده بود! گفته بود از سفر کربلا و زیارت قبله دل‌ها صرف‌نظر می‌کنم و هزینه سفر باشد برای جبهه مقاومت. البته هدیه‌اش النگوی طلا بود و شاید با هزینه آن خانوادگی می‌توانست کربلایی شوند!
خیلی به حال دخترک کوچولویی که توی پویش گوشواره‌اش را به سختی درآورد و برای هدیه آورد، غبطه خوردم. وقتی به او گفته شد نمی‌خواهی به خودت برگردانیم قبول نکرد و گوشواره‌اش را داد و رفت.
بچه‌های دیگری که به صف ایستاده بودند، همین منش و شیوه را داشتند، پسرکی که کنارم ایستاده بود، چند باری از من خواست هدیه‌اش را بگیرم و زود برگردد و لابه لای جمعیت بنشیند، به من می‌گفت دوست ندارم حرفی بزنم، فقط این را از من بگیرید تا من بروم و بنشینم! او را نوازش کردم و دستم را دور گردنش گرفتم و از او خواستم کنارم بایستد. او یکی از مکبران مسجد و حرف زدن را هم بلد بود و به نظرم رسید با زبان بی‌زبانی بگوید حالا این هدیه من چقدر ارزش دارد که بخواهم حرفی بزنم!
قصه یکی از دختر خانم‌ها هم همین‌طور بود او هم قطعه‌ طلایی را آورده بود. گمانم یک انگشتر بود او هم گفت: این هدیه از طرف بچه‌های کانون مسجده. اونا نمی‌خواستن خودشون بیان این‌جا…
پویش همدلی، پر بود از همدلی، از همدلی آنان که شاید پول و طلا نداشتند اما محصولی را تولید کردند و تمام پول آن را هدیه کردند به جبهه مقاومت، به بچه‌های مظلوم و یتیم غزه و جنوب لبنان. مثل صحنه‌هایی که در دوران دفاع مقدس خلق شد، مثل آن قلک‌های بچه‌ها. مثل خیلی جلوه‌های دیگر. نتیجه‌اش پیروزی بود. حالا هم شکی نیست که ما پیروزیم.