ندای قم / گزارش / رضا ملکی ؛برگ دیگری از خاطرات باشکوه ورزش قم در رشته فوتبال در نشست متفکران و فرهیختگان سیاسی، اجتماعی و ورزشی قم در پانصد ودوازدهمین نشست بنیاد قم پژوهی رقم خورد که برای دومین بار به بحث ورزش می‌پرداخت.
عنوان این نشست تاریخ شفاهی تیم فوتبال صنعت نفت قم بود که بزرگان این بنیاد با دعوت از اسطوره بی‌بدیل ورزش قم استاد محمدرضا اسماعیلی و مرد اخلاق و بزرگ فوتبال قم استاد رضا دلکش شب باشکوهی را برای حاضران در جلسه رقم زد.
ابتدای جلسه با سخنان استاد فرساد از بزرگان علم و ادب قم بود که با گذر به ۵۰ سال قبل و بیان خاطرات ماندگار از تیم فوتبال صنعت نفت پرداخت و راهی که این تیم در مسیر پهلوانی و جوانمردی پیمود اخلاق و بزرگی را در ورزش قم نمایان ساخت تا مهربانی، تواضع و جوانمردی ۳ اصلی باشد که بزرگان تیم صنعت نفت اساس کار را بر آنها استوار کرده بودند.
مسیر صحبت به استاد محمدرضا اسماعیلی سپرده شد تا به گذشته‌های دور رفته و تاریخ شفاهی تیم صنعت نفت را برای همگان بازگو نماید.استاد ابتدا به دوران نوجوانی خود اشاره داشت و نقشی که پدر مرحومش در پرورش او در ورزش داشت.
او گفت پدرم کارمند راه آهن بود تهران می‌رفت و در کنار مرحوم تختی با توجه به علاقه‌مندی بسیارش به کشتی تمرین می‌کرد. او قهرمان کشتی تابعه بخش خلجستان قم بود.از زبان پدر شیوه زندگی مرحوم تختی و پهلوانی و جوانمردی وی را شنیدم از همان ابتدا در وجودم اخلاق به عنوان اصلی‌ترین مسیر زندگی من رشد نمود.
به چیز دیگری به غیر از این مسیر فکر نمی‌کردم عاشق توپ و فوتبال بودم به شهر ازنا منتقل شدیم. به تیم های منتخب لرستان دعوت شدم در حالی که بیش از ۱۵ سال سن نداشتم جثه‌ای کوچک داشتم ولی از تکنیکم در استفاده صحیح از کنترل توپ و پاس استفاده می‌کردم.
زمین خاکی راه آهن را با مساعدت پدرم راه‌اندازی کردم زمین تختی با شن‌های قطورش و زمین شنی نرم راه آهن دو زمین فوتبالی بود که در قم وجود داشت.تیم راه آهن را راه‌اندازی کردیم در حالی که در دبیرستان حکمت با وجود چند بازیکن ناآشنا توانستیم بر تیم خوب و مقتدر حکیم نظامی پیروز شده و عنوان قهرمانی مسابقات آموزشگاه‌ها را به نام تیم حکمت ثبت نماییم.
با افتتاح تیم حکمت که از بروبچه های منطقه محروم شاه ابراهیم تشکیل شده بود عملاً تیم بسیار خوبی را روانه بازی‌های باشگاهی قم کردیم که بعدها با نام پاس و سپس به صنعت نفت تغییر نام پیدا کرد.پایان دوران تحصیل و وصل به دانشکده علوم تربیتی و همبازی شدن با بزرگان فوتبال ایران در دانشگاه دریچه جدیدی از مسیر ورزشی را برای من گشود.
اما فکر و ذکرم قم بود و تیم صنعت نفت.پدرم منزل مسکونی ما را در منطقه کوچه حاج زینل به من سپرده بود بچه‌های تیم صنعت نفت محل باشگاهی خود را در این منزل جستجو می‌کردند ضمن بررسی تمامی موارد زندگی تحصیلی بازیکنان تیم که با تدریس خصوصی اینجانب و مرحوم سید جعفر موسوی همراه بود جلسات معنوی تعلیم قرآن و سخنرانی‌های مذهبی در مسجد کامکار با استفاده از اساتید بزرگی چون شهید مطهری انجام می‌پذیرفت.
پایان تحصیلات بازیکنان و وصل شدن آنها به تیم دانشگاه خستگی را در تن ما بیرون می‌آورد و این در حالی بود که برای انتخاب مسیر زندگی می‌توانستم تحصیل در دانشکده نفت و اعزام به آمریکا و یا مسیرهای بسیار بهتری را برای رسیدن به یک زندگی ایده‌آل داشته باشم .
اما از همه چیز گذشتم و با قبول پست شریف معلمی به قم آمدم تا هم در زمینه آموزش برای فرزندان خاک پاک مقدس قم مفید باشم و هم در ورزش بتوانم همان مسیر پهلوانی و جوانمردی را در عین قدرت در مستطیل سبز برای جوانان برومند شهرم و تیم صنعت نفت فراهم آورم که به خواست خداوند بزرگ در این راه موفق بودم و شاگردان ورزشی اینجانب که بیش از ۴۰۰ ورزشکار برومند می‌باشند هر کدام در جای جای کشور صاحب مقام و اعتبار هستند.
گویش شعر طنز قمی با بیان شیوای استاد عباس فرساد و صحبت‌های استاد رضا دلکش، رضا ملکی ،محمد خوش زبان ،علی پروانه و علی آنسته در مسیری که بزرگان صنعت نفت در زندگی برای آنان گشودند و راه موفقیت تحصیل و جوانمردی و اخلاق را در ورزش به آنان آموختند.
سپاسی ویژه داشتند بر این عزیزان و آرزوی بهروزی و سلامتی برای استاد محمدرضا اسماعیلی و استاد رضا دلکش داشتند.
