ندای قم / یادداشت / محسن عبداللهی ؛در حالی‌که هفته تربیت‌بدنی از ۲۶ مهر تا دوم آبان با شعار «ارتقای سلامت و نشاط اجتماعی» در سراسر کشور برگزار می‌شود، نگاهی به وضعیت ورزش در قم نشان می‌دهد این مناسبت بیش از آن‌که آغازگر تحولی در سبک زندگی مردم باشد، به یک حرکت نمادین تبدیل شده است.
ورزش در مدارس؛ زنگی که فقط صدا دارد
در بسیاری از مدارس قم، زنگ ورزش تنها به یک بازی بی‌برنامه فوتبال خلاصه می‌شود. نبود مربیان متخصص تربیت‌بدنی سبب شده این فرصت آموزشی به یک تفریح بدون هدف تبدیل شود. تربیت‌بدنی باید ابزاری برای تقویت مهارت‌های حرکتی، افزایش نشاط و ارتقای سلامت روان باشد، اما در قم اغلب به حداقل‌ها بسنده می‌شود. آیا دو زنگ ورزش در هفته می‌تواند پاسخ‌گوی معضل چاقی و کم‌تحرکی دانش‌آموزان باشد؟
قم؛ سومین استان چاق کشور
طبق آمارهای رسمی، قم سومین استان کشور از نظر میزان چاقی است؛ آماری نگران‌کننده که نشان می‌دهد ورزش هنوز در سبک زندگی مردم جایگاهی جدی ندارد. کم‌تحرکی، تغذیه ناسالم و نبود برنامه‌های منسجم ورزشی در مدارس و محلات، زنگ خطر جدی برای سلامت عمومی به صدا درآورده است.
ورزش؛ کالایی لوکس برای خانواده‌ها
افزایش هزینه‌های باشگاه‌ها در قم، ورزش را برای بسیاری از خانواده‌ها به کالایی لوکس تبدیل کرده است. پرداخت ماهانه ۴ تا ۵ میلیون تومان برای شهریه باشگاه، بدون احتساب لباس و تجهیزات، از توان بسیاری از خانواده‌ها خارج است. این در حالی است که در برخی شهرها، شهرداری‌ها با ارائه برنامه‌های ورزشی رایگان یا کم‌هزینه، مشارکت عمومی را افزایش داده‌اند.
ورزش همگانی؛ غایب بزرگ پارک‌ها
در حالی‌که در شهرهایی چون تهران، اصفهان و شیراز هر صبح پارک‌ها میزبان ورزش همگانی با حضور مربیان هستند، در قم این فعالیت‌ها محدود و پراکنده است. شهری با ظرفیت فرهنگی و مذهبی قم می‌تواند از ورزش همگانی به عنوان ابزار ارتقای سلامت و همبستگی اجتماعی استفاده کند، اما این ظرفیت همچنان مغفول مانده است.
زمین‌های بازی؛ ممنوعه برای جوانان
در برخی بوستان‌های قم، استفاده از زمین‌های بازی برای جوانان با محدودیت یا ممنوعیت همراه است؛ تصمیمی که نه‌تنها انگیزه ورزش را از بین می‌برد، بلکه جوانان را به سمت تفریحات ناسالم سوق می‌دهد. ورزش می‌تواند سپری در برابر آسیب‌های اجتماعی باشد، اما محدودسازی آن نتیجه‌ای معکوس دارد.
هفته تربیت‌بدنی در قم؛ از شعار تا عمل
شهرداری قم در هفته تربیت‌بدنی امسال برنامه‌هایی همچون جشنواره‌های ورزشی، کارگاه‌های سلامت و مسابقات زورخانه‌ای برگزار کرده است؛ هرچند این اقدامات ارزشمندند، اما کافی نیستند. قم نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت، آموزش مربیان، ایجاد زیرساخت‌های عمومی و حمایت واقعی از ورزش مدارس و محلات است.
قم می‌تواند با بازنگری در سیاست‌های ورزشی و نگاه واقعی به ورزش همگانی، از شهری کم‌تحرک به الگوی سلامت و نشاط اجتماعی تبدیل شود. هفته تربیت‌بدنی باید آغازی برای این تغییر باشد، نه صرفاً برگزاری چند مراسم نمادین و گذرا.
