یادداشت / ندای قم / رضا ملکی ؛زمین چمن شهدای7 تیر که در طول 40 سال گذشته با نام زمین خاکی 72 تن نامیده میشد سالهاست که خاطرات باشکوهی با خود به همراه دارد.
درگذشته که درکنار این زمین قرار میگرفتی زمین خاکی پر سنگ را مشاهده میکردی که جوانان برومند منطقه دو قم از صبح تا شام دراین زمین مشغول به بازی بودند و تمرینات تیمهای مطرح و خوبی چون صنعت نفت،راه آهن،22 بهمن نیز دراین زمین انجام میگرفت.نگارنده بواسطه پست دروازه بانی خاطرات تلخ و شیرینی را از این زمین به یاد دارم.
40 سال قبل برای اینکه بتوانیم درون دروازه شیرجه بزنیم با بیل سنگ و کلوخ جلوی دروازه را برمی داشتیم و نهایتا بعد از تمرین با پاهای خونینی به منزل می رفتیم و این تکرار همیشگی بود که جزء تعریفی به نام عشق را برای آن نمی توان نوشت حالا که 40 سال از آن زمان میگذرد بار دیگر کهن کسوتان فوتبالی خود را در این زمین می بینند.
زمینی که زیرسازی آن بتن هست و رویش چمن مصنوعی انداخته شده که جز ضرر به چاهای بازیکنان چیزی عاید این عزیزان نمی گردد. جلوی دروازه های چمن برداشته شده و بتن از زیر کاملا مشخص است با این شرایط دروازه بانها کار بسیار سختی دارند.
فقط تصور کنید بایک شیرجه و اصابت سراین دروازه بان به زمین بتنی چه اتفاقی خواهد افتاد اینها را نوشتیم تا مسئولان زودتر از خواب خرگوشی بلند شوند.
تا اتفاقی رخ نداده چاره ساز باشید هرچند دکتر سانی خانی قولهائی برای ترمیم زمین وکشیده شدن فنس دور زمین داده است اما تا آن اقدام می بایستی فکر ترمیم جلوی دروازه باشید.ما نوشتیم تا دین خود را به فوتبالیها انجام داده باشیم حالا منتظر اقدامات شما خواهیم نشست.
