ندای قم/رضا ملکی: به سال 1402 رسیدیم و ورزش استان درسایه تلاشهای ورزشکاران برومندش توانست درچند رشته افتخار آفرین باشد اما آن چیزی که درسال جدید خانواده های دوستدار ورزش استان را در رنج قرار داده است افزایش نرخ سانسهای ورزشی وبه تبع آن افزایش مبالغ پرداختی شهریه ورزشکاران است که باعث گردیده تا والدین عزیز که جیبشان خالی است و فرزندان آنان درجوش وخروش آموختن با چالش بسیاری روبرو شدند.
با اجاره سالن های ورزشی به بخش خصوصی مسلما شاهد روند این افزایش می بایست باشیم.
بالا رفتن نرخ اجاره ها باعث شده تا نفراتی که در مزایده برنده می شوند چاره ای جز افزایش نرخ ثبت نام خود نداشته باشند از استادیوم شهید حیدریان با 91 میلیون اجاره ماهیانه گرفته تا بسیاری از اماکن ورزشی اداره کل که به بخش خصوصی اجاره داده شده است معضلی بزرگ را فراروی خانواده ها قرار داده است
سرپرست خانواده ای که درماه 6 میلیون تومان عایدی دارد و از این مبلغ کرایه منزل به اقساط و غیره را پرداخت می نماید آیا توان پرداخت شهریه فرزندش را دارد؟این سوال بزرگ در ذهن بسیاری از دوستداران ورزش بعنوان موضوعی دردآور نقش می بندد.
تورم بالا و جیب های خالی والدین باعث شده است آنها از آوردن فرزندان خود به کلاسهای آموزشی امتناع نمایند. حالا میماند نگاه حسرت بار کودکی که با چشمان اشکبار تلاش دوستان و همنوعان خود را در میادین ورزشی می بیند اما با بی اعتنایی پدر به جهت نبود توان مالی روبرو بوده و غم سنگین حضور درکلاس ورزشی تا ابد بر سینه اش سنگینی می کند.
نمی دانیم چه بنویسیم وچه راهکاری ارائه دهیم.اما این را می نویسیم که می بایست جوابگوی اشک فرزند و آه جانسوز پدر باشیم که با شرایط سخت اقتصادی نمی تواند جایگاهی درمیان دیگر فرزندان با امکانات داشته باشد.
امید داریم که نسخه ای شفا بخش برای این معضل بزرگ پیچیده شود تا باعث شادی دل عزیزانی باشیم که از کمترین امکانات در زندگی بهره مند هستند.
