ندای قم / رضا ملکی؛ روزسه شنبه 28 مرداد در یک ظهر داغ تابستانی به دعوت مهندس فخاری مدیر عامل کارخانه فرآورده های گوشتی شوکا طعام بطرف منطقه صنعتی سیرو از توابع کهک به راه افتادیم مناسبت آن پاسداشت روز خبرنگار و تجلیل از اصحاب رسانه بود. در بدو ورود برخورد گرم کارکنان شریف مجموعه حال دلمان را خوب کرد، استقبال مهندس فخاری نیز خستگی راه را از تن به در کرد.
آنچه در برخورد آغازین متوجه شدم بی ریایی و اخلاق پهلوانی ومحبت بود که درفضای این مجموعه موج می زد. مهندس فخاری به پاس احترام به پدر مرحوم و گرانقدرش که از اسوه های جوانمردی و کار و تلاش در شهر قم محسوب می‌شد قاب عکس دوران اواخر عمر پدر را زینت بخش دفتر کارش کرده بود تا یاد و نام و سیره پدر همه روزه در نگاه و رفتارش باشد.
از مهندس خواستم انگیزه خود را برای ورود به خدمتگزاری درامر ورزش بیان نماید وی فروتنانه گفت: از دیر باز با ورزش همراه بوده‌ام پدرم خود ازعاشقان ورزش پهلوانی در گود زورخانه بود. ابتدای شروع حمایتی خودم در چند رشته ورزشی خلاصه شد که شاخص ترین آنها کاراته بود که پرافتخارترین ورزش قم در آن زمان محسوب می‌شد.
در این راستا از زمانی که دوست و هم محله قدیمی پایین شهری من استاد مهدی رضایی سکان هدایت هیئت ورزش نابینایان و کم بینایان استان قم را در دست گرفت براین شدم که چتر حمایتی خود را بر سر این هیئت بگسترانم البته در حد و بضاعت خودم که امید دارم این روند همچنان ادامه داشته باشد.
وی افزود : در فکراین هستم با خرید امتیاز یک تیم فوتسالی و تغییر نام آن به شوکا طعام بتوانم این تیم را تا رسیدن به لیگ برتر فوتسال حمایت نمایم تا در فوتسال هم صاحب اعتباری ویژه شویم. مهندس فخار ی در ادامه صحبت‌های خود می‌گوید: اگر کاری یا کمکی به ورزش نابینایان وکم بینایان کرده ام دلی بوده وهیچگاه نخواسته ام اسمم مطرح باشد زیرا اجراین کار با معامله ای که با پروردگار یگانه دارم وروح و جسم من را جلا می‌دهد.
وی افزود :از اصحاب رسانه سپاسگزارم که همواره حامی ورزشکاران دوست داشتنی نابینا و کم بینا بوده اند برای آنها قلم زده‌اند و خشنودی حضرت دوست را در حق خودشان فراهم نموده اند . ومن می نویسم کسانی که درجهت شادی افراد نقصان مادرزادی خصوصا افرادی که از نعمت بینایی محروم هستند و با روی آوردن به ورزش بخش مهمی از کمبودهای خود را به جهت عاطفی پوشش می‌نمایند از هزار عبادت بی انگیزه صواب اش بیشتر بوده و پایان راه آدمی توشه ای و باقیات الصاحات است که ازاین کار بر اندوخته های خود خواهد افزود.
خطاب ما به مهندس فخاری عزیز این است که چترحمایتی خود را بیش ازگذشته برسراین عزیزان بگستراند هرریالی که برای این عاشقان روشن دل هزینه نماید پاداشی چند برابر خواهد داشت و ما لذت خواهیم برد که انسان‌هایی را می‌بینیم که هنوز وجدان ،معرفت، و جوانمردی را در گذر زندگی دارند . همین می‌تواند الگویی خوب برای صاحبان سرمایه باشد که هزاران مسیر خرج در زندگی را تجربه می‌کنند اما حاضر نیستند یک ریال برای شادی دل علاقمندان به ورزش هزینه نمایند.
