ندای قم / رضا ملکی ؛نوشتن در خصوص فوتسال قم و اینکه هر سال در نزدیکی مسابقات لیگ برنز کاسه چه کنم چه کنم را دست بگیریم و در انتظار معجزه باشیم به سناریوی غم انگیزی تبدیل گردیده است که اصل و موجودیت تنها ورزش مطرح توپی استان را زیر سوال می‌برد.
اینکه توانایی این را نداشتیم که از اسپانسری که وارد گرد شده میلیاردی هزینه می‌کند را حفظ کنیم قول‌هایی را که به او دادیم را وفا نکردیم تا در میانه راه از تیم داری دست بر دارد داستان غم انگیزی است که سال‌ها فوتسال ما با آن درگیر است.
وعده چک‌ها رسیده اما نه پولی در بساط هست و نه اسپانسری و بچه‌های دوست داشتنی فوتسال ولایت در دل می‌گویند مگر ما چه چیزی کمتر از استان‌های دیگر داریم که همیشه سرخورده و چشم انتظار مساعدت مسئولان و اسپانسر برای تیم داری باشیم.
برای فوتسالی که کاپیتان تیم ملی و آقای فوتسال قاره کهن را از این شهر به جهان معرفی کرده شایسته نیست که مسئولان در به در دنبال اسپانسر باشند و تا این تاریخ هم به نتیجه‌ای نرسند.
بچه‌های مطرح کوچ کردند و قرارداد امضا کردند.کادر فنی گذشته خیلی سریع وصل دیگر تیم‌ها شدند و حالا ما مانده‌ایم و چند جوان امید و نوجوان که می‌بایست از موجودیت فوتسال قم دفاع نماییم.
دل پر درد مسعودی سرپرست توانا و تلاشگر سال‌های دور فوتسال را شنیدم او گفت آقا بنویسید به هر دری که می‌زنیم بسته است تنها جناب روانبخش نماینده محترم و جدید مردم قم به جد دنبال جذب اسپانسر است اما هنوز هیچ روزنه امید بخشی برای شروع نداریم من مانده‌ام و چند جوان.
بیستم خرداد زمان سررسید چک بچه‌هاست و اگر برگشت شد آبروریزی خواهد شد.
۲۰ تیر ماه شروع لیگ و ۱۰ روز دیگر مهلت واریز پول به فدراسیون جهت شروع مسابقات مانده است کیسه خالی است و امیدی هم نیست مسئولان آنا صنعت خواستار فروش این تیم هستند که اگر چنین باشد اعتبار سالیان سال فوتسال قم به خطر افتاده است وظیفه ما نوشتن بود و بس .
حالا منتظر شاهکار مدیرانی خواهیم بود که آیا این کشتی در حال غرق را نجات داده و به ساحل خواهند رساند یا خیر.
