معاون میراث فرهنگی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قم گفت: حریم های اثر طبیعی کوه نمک قم و تپه تاریخی قلی درویش این استان توسط وزارت میراث فرهنگی مورد تصویب قرار گرفت.
به گزارش ندای قم، عمار کاووسی در گفت و گویی اظهار داشت: اثر طبیعی کوه نمک واقع در بخش مرکزی است که هر ساله تعداد زیادی از گردشگران آثار طبیعی را به سمت خود می کشاند.
وی ادامه داد: این اثر یکی از آثار شاخص طبیعی ایران است و دریاچه‌ای بالای کوه است که قندیل‌های نمکی در فصول مختلف سال در آن شکل می‌گیرد و با توجه به این که پهنه طبیعی خاصی بود حریم آن در اداره کل ثبت حریم وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مورد تصویب قرار گرفت.
وی بیان کرد: عرصه کوه نمک حدود ۹۰۰ هکتار و حریم ثبت شده برای آن در حدود ۶ هزار و ۶۶۵ هکتار است.
تپه قلی درویش
کوه نمک قم در ۱۵ کیلومتری جاده قم به سمت جعفریه قرار گرفته و از جمله جاذبه های طبیعی استان قم به شمار می‌رود.
کاووسی در مورد ثبت حریم جدید برای تپه قلی درویش قم نیز گفت: این تپه پیش از این حریم داشت اما مورد بازنگری قرار گرفت.
وی ادامه داد: این بازنگری بر اساس گمانه زنی‌های انجام شده و مدارک مستند علمی صورت گرفت و پیش از این منطقه تاریخی قلی درویش عرصه و حریم بزرگی داشت اما منطبق بر گمانه زنی نبود.
وی تاکید کرد: حریم جدید و بازنگری شده برای تپه قلی درویش قم منطبق بر آثار باستان شناسی و گمانه زنی‌های انجام شده و دقیق است.
معاون میراث فرهنگی قم افزود: مساحت حریم تصویب شده برای تپه قلی درویش حدود ۱۶ هکتار است.
وی یادآور شد: زمانی که برای آثار طبیعی و تاریخی عرصه و حریم تایید می‌شود ضابطه‌ای قانونی برای حمایت از آن‌ها ایجاد می‌گردد که همه اشخاص حقیقی و حقوقی ملزم به رعایت این ضوابط هستند.
وی ادامه داد: این ضوابط و حریم تعریف شده، از طرف وزارتخانه میراث فرهنگی به استاندار قم و ادارات زیربط ارسال می‌شود و هر دستگاه یا شخص حقیقی که از آن ضوابط تخطی کند تخلف از قانون است و مشمول مجازت و برخورد از طریق قوانین حقوقی می‌شود.
کاووسی تصریح کرد که ثبت حریم برای آثار طبیعی و تاریخی بیشتر جنبه حفاظتی و صیانت از آثار را دارد.
در استان قم ۷۶ حریم مصوب برای آثار طبیعی و تاریخی وجود دارد و پیگیری برای ثبت ۲۲ حریم دیگر در دست انجام است.
تپه باستانی قلی درویش قم از نظر تاریخی و ما قبل تاریخ در خاورمیانه بی‌نظیر است. آثار قبل از تاریخ قم به مراتب بیشتر از آثار تاریخی موجود در دیگر شهرهای مهم کشور است ولی به دلیل عدم رسیدگی، تعداد آثار سالم و مرمت شده در دیگر شهرها بیشتر از قم می‌باشد و آن شهرها را نسبت به قم تاریخی‌تر کرده‌است.
باستان شناسان معتقدند با عنایت به آثار تاریخی به دست آمده از آن، این محوطه را می‌توان از مبانی شهرنشینی و قطب عصر آهن ایران نامید.
بنابر یافته‌های تاریخی در عصری که عصر آهن نام داشت شهرها و سایت‌های یک‌جا نشینی را شاهد نیستیم اما در تپه قلی درویش قم، یک شهر با تمام ویژگی‌ها و روابط اجتماعی و اقتصادی موجود است.
عصر آهن به دوره‌ای اطلاق می‌شود که بشر از آهن استفاده کرده‌است که این امر در گورستان‌های کشور مشاهده می‌شد اما در سازهای معماری دیده نشده بود در حالی که تپه قلی درویش خلاف این نظریه را ثابت کرد به گونه‌ای که بخش‌های مختلف صنعتی مورد کاوش قرار گرفته‌است.
