ندای / گفت و گو / رضا ملکی
اشاره :مسیر زندگی انسان‌ها در تلاطم روزگار صحنه‌های متفاوتی را برایشان در زندگی رقم می‌زند که گاها با فراز و فرودهایی همراه بوده تا نقشی که در بودن و حیات خود از طلوع تا غروب ایفا می‌کنند با لبخند و غم همراه باشد زندگی بعضی از انسان‌ها در دوربین نقش بسته زندگی شان در در یک مسیر صحیح و اصولی رقم خورده و بالا و پایینی در طول عمر با افتخار خود در زندگی آنها دیده نمی‌شود که این حاصل یک زندگی پاک و عاشقی کردن در فضای معنوی ورزش است که باعث می‌گردد آنها همیشه مطرح و نامشان در بود و نبودشان همواره به نیکی برده شود در جستجوی خود برای نگاشتن زندگی اسطوره‌های ورزشی قم یک نام بیش از همه چشم آمد.نامی که در طول بیش از 65 سال حضور خستگی ناپذیر در ورزش همچنان شاداب،سرحال و سرزنده در میادین حضوری پر رنگ دارد و به عنوان سمبل و نمادورزش قم با افتخار از او یاد می‌شود.
تولد باشکوه در خانواده ای پرجمعیت
پهلوان محمد حسین جمال نامی است که نگارنده با افتخار در کنارش نشسته و صحنه‌ی زندگی پاک او را از ابتدا تا امروز به تحریر در می‌آورم.سال 1319 یعنی هشتاد و دو سال پیش مرحوم حسین جمال که کشاورزی پاک سیرت بود تولد باشکوه فرزندش را جشن گرفت.نامش را محمد حسین گذارد و او به عنوان عضو چهارم وارد خانواده پرجمعیت جمال شد.
محله خیابان امام قم درآن روزگاران با خانه‌های محقر خود و تک خیابانی که به دو میدان سعیدی و امام جدید منتهی می‌شد و ریل قطار که در طول مسیرش دیده می‌شد محل اجتماع کودکان آن دوره بود که میان دو ریل راه آهن یا به توپ مره می‌پرداختند یا با بازی با توپ پلاستیکی خود را سرگرم می ساختند.محمدحسین نیز عاشقانه به دنبال توپ و دوومیدانی بود و به فوتبال عشق می‌ورزید.مرحوم پدر هم در بیابان به کار مقدس کشاورزی مشغول بود و کاری به کار پسران گلش که همه در مسیر ورزش و بازی‌های کودکانه قرار داشتند نداشت.
جرقه علاقه مندی به کشتی و دوران پر فروغ
دوران دبستان , راهنمایی و دبیرستان فرارسید از اینجا بود که محمد حسین به طور اتفاقی به کشتی علاقه مند شد استاد می‌گوید در دبیرستان حکیم نظامی یک تشک کشتی داشتیم که با ابرو پنبه داخل آن را پر کرده بودند و در محیط باز قرار گرفته بود سال 1337 بود که بوی عشق و معرفت را در پوشیدن دو بند کشتی حس کردم و شدم شاگرد مرحوم استاد سلطانی‌نژاد که در آن زمان به قهرمانی جهان رسیده بود و برای خودش اسم و رسمی داشت.
شروع کشتی تا رسیدن به اولین مقام قهرمانی کشور در تهران چهارسال طول کشید و با افتخار در سال 1341 توانستم در تهران در کشتی آزاد به مدال طلای قهرمانی کشور دست یابم ازاینجا بود که موتور قهرمانی‌های من در کشور روشن شد و در طول دوازده سال حضور مداوم در دو رشته کشتی آزاد و فرنگی توانستنم 5 مقام اولی،سه مقام دومی و دو مقام سومی کشوری را برای قم به دست آوردم.
پوشیدن دوبند کشتی در تیم ملی ایران برایم آرزو بود اولین تجربه‌ی جهانی خود را در مسابقات جهانی بلغارستان در رشته فرنگی داشتم که با اندکی بدشانسی به مقام پنجم جهان رسیدم.سال بعد در مسابقات جهانی فرنگی در رومانی نیز به مقام چهارم دنیا رسیدم. ضمن اینکه در طول سال‌ها حضورم در کشتی در مسابقات مختلف بین‌المللی در کشورهای مطرح دنیا توانستنم مدالهای خوش رنگی را برای کشور عزیزم ایران به دست آورم.
بعد از خداحافظی از دنیای کشتی دانش خود را در پوشیدن لباس پاک مربیگری افزون کردم و در داوری کشتی نیز مدارج عالیه را سپری کردم تا هم مربیگری و هم در داوری کشتی بتوانند در کنار تیم‌های اعزامی کشتی ایران در مسابقات جهانی و بین‌المللی کار هدایت و قضاوت کشتی گیران را به آن به عهده داشته باشم.
در طول سال‌ها حضور در کشتی قم شاگردان بسیاری را در سطح کشتی فرنگی و آزاد تحویل جامعه فهیم کشتی قم دارم که از این بابت خداوند یگانه را سپاسگزارم.
دوران مسئولیت درتربیت بدنی قم و تحول درزیرساخت های ورزشی
استاد به نیمه‌ی دوم زندگی خود می‌رسد آنجا که با توجه به عشق و علاقه وافری که به پرورش نسل جوان داشت به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به عنوان مربی ورزش در دبیرستان‌های قم کار تربیت عزیزان قمی را به عهده گرفت استاد می‌گوید در آن زمان خیلی سریع توانستم به عنوان مسئول تربیت بدنی آموزش و پرورش انتخاب شدم و با پیروزی انقلاب اسلامی فرصت خدمت به مردم خوبم را در مسئولیت خدمتگزاری در تربیت بدنی قم در سال 1360 به دست آورم.بیشترین ساخت و سازها در دوران پانزده ساله حضور من در قم اتفاق افتاد. مجتمع 72 تن،15خرداد،پروژه سنگین ورزشگاه شهید حیدریان، سالن‌های استادیوم تختی،مجتمع جوادالائمه،خانه کشتی استادیوم حیدریان و تکمیل پله بندی تماشاگران در دو استادیوم تختی و شهید حیدریان و بسیاری از پروژه‌های در دست ساخت ورزش قم با زحمات بسیار همکاران خوبم در اداره تربیت بدنی برای ورزش قم حاصل گردید تا اینکه افتخار بازنشستگی را در سال 1375 نائل شدم اما در صحنه‌ی ورزش ماندم و تا امروز هم در میان عزیزانم مشغول به ورزش هستم.
کشتی همواره پرچم قم را در میادین جهانی بالا نگه داشته است
پهلوان استاد محمد حسین جمال که در ورزش باستانی هم ید طولانی دارد و از بزرگان این رشته محسوب می‌شود و به همین خاطر لقب پهلوان نیز زیبنده نام والای استاد می‌باشد می‌گوید ورزش قم نسبت به گذشته پیشرفت چشمگیری داشته درگذشته قم را با نام قهرمانان بزرگ اش در کشتی می‌شناختند و در وزنه برداری نیز صاحب عنوان بودیم اما زمان شکوفایی انقلاب و پیشرفت ورزشکاران قمی در بیشتر رشته‌ها صاحب افتخار در سطح جهانی و المپیک شدیم.
کاراته،کشتی،هندبال،دومیدانی،وشو،جودو،جانبازان ومعلولین، فوتبال ناشنوایان بدمینتون و چند رشته‌ی دیگر توانستند در رسیدن به قله‌های قهرمانی در جهان،المپیک و مسابقات بین‌المللی بدرخشند ضمن اینکه مربیان و داوران آنها نیز توانستند با گرفتن مدارج عالیه در مسابقات برون مرزی برای کشور افتخارآفرین باشند.
استاد از کشتی که عمر خود را مصروف آن ساخته می‌گوید :کشتی پرچم اش همواره در اون بالا بوده از پنجاه سال گذشته شما می‌بینید که کشتی همواره در سطح مسابقات جهانی و آسیایی افتخارآفرین بوده که این نتیجه‌ی زحمات مدیران گذشته‌ی هیئت کشتی می‌باشد که در کنار بچه‌های دوست‌داشتنی کشتی همواره پرچم قم را در میادین جهانی بالا نگه داشته و باعث افتخار شده‌اند.
استاد از قهرمانی‌های پیاپی کشتی‌گیران فرنگی کار قمی در صحنه‌های جدید جهانی و آسیائی و بین‌المللی می‌گوید و عنوان می‌کند که در هر بار قهرمانی این عزیزان انگار دنیا را به من داده‌اند و از ته دل خوشحال شده و خداوند بزرگ را ستایش می‌کنم که راهی که من قبل از انقلاب با ده سال رئیس هیئت کشتی بودن قم رقم زدم عزیزانم به خوبی وارث آن بودند و توانستند کشتی را به عنوان برترین ورزش قم معرفی نمایند.
حرف پایانی؟
استاد جمال به عنوان بزرگ ورزش قم13 سال در انجمن کهن کسوتان صاحب اعتبار می‌باشد و خدمات شایانی را با همکاران گرانقدرش به جامعه‌ی پیشکسوتان داشته است او می‌گوید نگاه مسئولان به بزرگان ورزش قم می‌بایست واقع‌گرایانه و اصولی باشد و تجربه آنها بر پیشرفت و اعتلای روز افزون ورزش قم استفاده نمایند.
حرمت نگه داشتن آنان در نزد مسئولان از جمیع واجبات است و من امیدوارم با روی کار آمدن جناب دکتر سانی خانی به عنوان فرمانده ورزش قم نگاه ایشان نگاهی متفاوت به استخوان خورد کرده‌های ورزش قم باشد.
استاد در انتهای صحبت‌های خود آه عمیقی می‌کشد و می‌گوید:آقا از جانب من بنویسید که من زندگی خود را مدیون همسر فداکارم می‌دانم سال‌ها در سفر بودن و اعزام به مسابقات مختلف و مسئولیت‌های بسیاری که در طول سال‌ها داشته‌ام تنها با نگاه محبت‌آمیز همسرم و همدلی او توانستم این مسیر را با افتخار طی کنم که همین جا دستش را بوسیده و از خدمات بی‌نظیرش قدردانی می‌کنم.
استاد سه فرزند تحصیل کرده و برومند در کنار خود دارد و با دو نوه‌ی گلش آرش و اشکان روزگار را به خوبی سپری می‌سازد امید داریم سایه‌ی سر استاد محمد حسین جمال همواره بر سر خانواده ارجمند و جامعه‌ی فهیم ورزش استان قم مستدام باشد.
