قبل از هر چیز باید به این نکته اشاره کنم که رژیم صهیونیستی از چندی پیش تاکنون حمله به قدس شریف و مسجدالاقصی را در دستور کار خود قرار داده بود و این روند بارها در هفته‌های اخیر تکرار شد. بر همین اساس جهاد اسلامی و حماس اعلام کردند که اگر تعرض به این دو مکان مقدس پایان نیابد، بدون شک به این رفتار صهیونیست‌ها پاسخ خواهند داد و حالا شاهد پاسخ مقاومت فلسطین به تل‌آویو در قالب عملیات «طوفان الاقصی» هستیم. این پاسخ صرفاً موشکی و راکتی نبوده بلکه شاهد یک عملیات زمینی هم از سوی مقاومت فلسطین هستیم و نکته مهم این است که چندین نفر از سربازان اسرائیل توسط آنها اسیر شده‌اند.
به موازات این روند باید توجه داشت که مدل عملیات مقاومت فلسطین بی‌نظیر بوده و باید آن را یک صفحه جدید در مبانی نظامی و میدانی بدانیم. معتقدم این تحول را باید برخورد جدیدی از سوی فلسطینی‌ها علیه صهیونیست‌ها دانست که یک ضربه مهم بر پیکره نظامی اسرائیل به حساب می‌آید. در این بین رژیم صهیونیستی حملات خود را در پاسخ به حملات مقاومت فلسطین افزایش خواهد داد و حتی امکان دارد موج جدید ترورها علیه جهاد اسلامی و فرماندهان حماس شروع شود اما در نهایت کشورهایی مانند مصر، اردن و قطر به میانجیگری خواهند پرداخت. نکته کلیدی که باید به آن اشاره شود این است که سربازان اسرائیل به عنوان اسیر در اختیار گروه‌های فلسطینی قرار دارند که همین موضوع می‌تواند سطح چانه‌زنی برای تبادل اسرا با رژیم صهیونیستی را افزایش داده و شرایط را به نفع آنها رقم بزند.
به همین دلیل باید گفت که یک تحول عظیم به وجود آمده است. مساله دیگری که باید به آن اشاره شود این است که تمام اتفاقاتی که در حال مشاهده آن هستیم به دلیل تشدید افراط‌گرایی از سوی کابینه اسرائیل و هم‌قطاران نتانیاهو به وقوع پیوسته است. این در حالی است که کابینه فعلی رژیم صهیونیستی وضعیت چندان خوبی ندارد؛ به گونه‌ای که در داخل اراضی اشغالی همچنان اعتراضات علیه نتانیاهو و طرح‌های وی به خصوص مساله اصلاحات قضایی ادامه دارد و این روند به جایی رسیده که حتی نظامیان اسرائیل هم به جرگه معترضان پیوستند. این روند به انضمام حملات جدید مقاومت فلسطین، نتانیاهو و کابینه وی را با چالش جدی مواجه کرده است.
معتقدم که دست مقاومت از حیث سیاسی و نظامی بسیار پُرتر از گذشته است و اعتقاد دارم که سطح چانه‌زنی از سوی مقاومت فلسطین با رژیم صهیونیستی بسیار بالاتر خواهد رفت. نکته نهایی این است که فلسطینی‌های حاضر در مرزهای ۱۹۴۸ و حتی خارج از این مرزها با یکدیگر یک صدا شده‌اند که این موضوع هم یک مساله بسیار مهم محسوب می‌شود. به هر ترتیب با عنایت به وقایع میدانی و همچنین اسارت چندین نفر از سربازان رژیم صهیونیستی، به نظرم مذاکره کشورهای عربی با مقاومت فلسطین برای خاتمه دادن به درگیری‌ها و تبادل اسرا، بسیار مشکل خواهد بود؛ چراکه مقاومت فلسطین حالا به دنبال تامین منافع خود از طریق اهرم‌های سیاسی و نظامی موجود خواهد بود.
