ندای قم /گفت و گو/ رضا ملکی؛ مردان سپید پوش کاراته در گذر ۶۰ سال از پیدایش این رشته زیبا و قدیمی همواره در قم افتخار آفرین بوده‌اند و بزرگان این رشته با سال‌ها کار ، تلاش و کوشش و ممارست شاگردانی تحویل ورزش ایران دادند که به عنوان قطب کاراته ایران نام قم همواره سرآمد دیگر استان‌های کشور بود.
بزرگانی چون استاد غلامرضا دباغیان،استاد سید علی خلیلی، استاد محسن بیطرفان و استاد مهدی دهپرور کسانی بودند که در پرورش نسل پویای کاراته نقش اساسی ایفا نمودند.
طبق سنوات گذشته به دیدار یکی دیگر از کهن کسوتان این رشته رفتیم تا خاطره بازی کرده باشیم با او که بیش از ۴۰ سال ؟ کاراته ؟ را کرده و هنوز سرحال و شاداب مشغول به تعلیم و تمرین کاراته می‌باشد.
از تولد تا نائل شدن به افتخار جانبازی
محله قدیمی ۳۰ متری کیوانفر محل تولد او بود.سال ۱۳۴۳ آغاز زمینی شدن طفلی بود که نامش را ابوالفضل نهادند .پدر برومندش اسماعیل که شغل شریف لبنیاتی را داشت خیلی زود جوش و خروش فرزندش را دید و وقتی علاقه او را به ورزش دید در نوجوانی او را به کلاس کاراته استاد سید علی خلیلی در میدان امام فرستاد.
دبستان خواجه ،مدرسه راهنمایی کریمی و دبیرستان دین و دانش مسیر تحصیل او تا گرفتن مدرک دیپلم بود.با شرکت در مسابقات کشوری چند مقام شایسته برای قم آورد و در کنار آن علاقمند رشته تکواندو شد و به کمربند مشکی این رشته هم رسید.
آن روزها ابوالفضل شاگرد کلاس تکواندو استاد فولادگر بود که هم اکنون در سازمان ورزش و فدراسیون تکواندو برو بیایی دارد.به خدمت سربازی رفت و در نیروی دریایی محافظ رئیس عقیدتی سیاسی شد.
بندر عباس محل خدمت او بود در زمان جنگ در عملیات رمضان حضوری دلاورانه داشت و در پاسگاه زید شیمیایی شد تا به افتخار جانبازی دست یابد.موج انفجار هم یادگاری آن روزها بود که ذهن و جسم استاد را درگیر کرد تا بعد از گذشت سال‌ها هنوز این درد جانکاه همراهش باشد.
دوران بعد از جنگ تحمیلی
به دانشگاه رفت و کارشناسی ارشد رشته مدیریت را خواند با توجه به شایستگی مدیریتی که داشت به بدنه دانشکده علوم پزشکی وصل شد سال‌ها به عنوان رئیس تدارکات کل بیمارستان‌های قم ،معاونت مدیریت امور عمومی دانشکده و هم اکنون به عنوان مدیر فروشگاه دانشکده علوم پزشکی مشغول به کار است.
خاطرات گذشته وافسوس دوران طلایی کاراته قم!
او می‌گوید روزهای خوبی در کاراته قم داشتیم من بعد از سال‌ها آموزش در کنار استاد خوبم شیهان سید علی خلیلی به کلاس درس استاد شیهان دباغیان رفتم تا از این دو عزیز راه و رسم ورزش کاراته و مسیر پهلوانی و اخلاق را بیاموزم کاراته در آن زمان بدون کنترل بود کف پای ما موزائیک بود و صدمات بسیار ناشی از تمرینات سخت شامل حال ما می‌شد اما امروز همه چیز فرق کرده و کاراته کاها در سایه علم نوین ،کنترل و سلامت مسابقات را دنبال می‌کنند ن به عنوان کسی که بیش از ۴۰ سال کاراته کار کرده‌ام افسوس دوران طلایی کاراته قم را می‌خورم .
امید دارم سال‌های طلایی ۷۰ و ۸۰ کاراته قم تکرار گردد که در هر اعزام به مسابقات جهانی و آسیایی ۵ کاراته کای برومند قمی در تیم ملی حضور داشتند و امید دارم با تلاش مربیان خوب دوباره به آن جایگاه دست یابیم.
سخن پایانی
استاد ابوالفضل برخوردار از روزنامه وزین ایمان تشکری ویژه دارد. بعد از ۴۰ سال تلاش به یاد او بوده‌ایم او از همسر فداکارش تقدیر کرد و فرزندان برومندش را سرمایه‌هایی دانست که مسیر اخلاق را دنبال نموده و جا پای پدر بگذارند و تشکر پایانی او به خانواده بزرگ کاراته بود که در سایه احترام، مودت و دوستی بتوانند جایگاه مطرح گذشته کاراته قم را در ایران بار دیگر به دست آورند.
