ندای قم/ یادداشت /رضا ملکی ؛ بازهم یکی دیگر از فوتبالیست ها خوشنام و با اخلاق روزگار دور قم و مربی با دانش و استعداد پرور از بین ما رفت و سفر آسمانی خودرا آغاز کرد .این هشداری است برای همه ما که در انتظار این سفر بی بازگشت هستیم وباید بار و توشه خود را برای این سفر آماده نمایم.
این بار نوبت یکی از بهترین، برجستهترین اسطورههای فوتبالی قم بود و ضربان قلب نازنینش در بامداد یکم تیر ماه در حالی قطع گردید ،که اشکهای بیامان دو فرزند دلبندش و همسر فداکار و گرانقدرش کنار بالین اسطوره شهر ما جاری شد تا تعظیمی داشته باشند بر مشیت الهی و سختیهای بسیار و دردهای بیامان بیماری عزیزشان در گذر سه ساله را به یاد آورده و از اینکه مهربانشان دیگردرد نداشته و خاموش به دیار پاکان سفر کرده قلبشان آرام گردد.
تلاشهای ستودنی فرزندان و همسر مهربانش را میستاییم که بیش از ۱۲۰۰ روز سختیهای بیماری حسن عزیزرا تحمل کردند در کنارش بودند قلب صدمه دیده او را با مهربانی خود آرامش دادند تا اینکه عقربه ساعت مرگ فرا رسید تا درد جانکاه دوری عزیزترین موجود خانواده برای انسان رقم خورد.
به سالهای دور میروم ،جوان سرزنده و شادی که در زمینهای خاکی خیابان امام سری در سرها درآورد و با بازیهای خوبش در تیم هنگ و منتخب آموزشگاهها به عنوان کاپیتان جلودار بازیکنان تیمش شد.
حالا در قامت مربی مدارس آموزشگاههای قم تجارب ارزنده اش را سالها در اختیار بچههای دوست داشتنی مدارس قم گذاشت تا به عنوان یک مربی ورزش شایسته نامش جاوید و برقرار باشد.
در تیمهای منتخب آموزشگاهها و منتخب قم همبازی حسن عزیز بودم درون دروازه از داشتن یک مدافع شش دانگ احساس رضایت داشتم حسن دفاعی بود که ما دروازهبانان با خیال آسوده درون چهارچوب قرار میگرفتیم.
مقتدر، چالاک و باشعور بود و به نوعی میتوان نوشت که او سیم خاردار فوتبال قم بود.عبور مهاجمان از او به سختی ممکن بود.
با حسن به افتخارات بسیاری رسیدیم.
در منتخب آموزشگاهها چند سال قهرمان استان مرکزی شدیم و در تیم مقتدر منتخب فوتبال قم حسن سالها در پست دفاع آخر مطمئن و مهره دوست داشتنی مربیان بود بازیهای زیادی از او را در یاد دارم.حسن دفاعی بود که گل مفت به خورد آدم نمیداد و ما از اینکه حسن عزیز به عنوان دفاع آخر پوشش دهنده ماست بسیار راضی و خوشنود بودیم.
جانبازی حسن در جبهه و جنگ نیز بر امتیازات مثبت او افزود.حسن مرادی سالها بود که در میادین فوتبالی دیده نمیشد.
خبر رسید که بیمار است و دوست گرانقدرش هادی گایینی به من گفت که به دیدارش رفته و برایش بنویسم اما چند اتفاق با حالت خوب او را دیدم که آخرینش تجلیل بزرگ از معلمان و پیشکسوتان ورزش قم در هتل المپیک بود که در رسای حسن مرادی از تریبون گفتم و سالها تلاشش را در عرصه فوتبال و تعلیم برای حاضران ستودم و حالا خبر رسید که حسن عزیز به دیار پاکان رفته و دلها را به درد آورده.
جمعه ۱ تیر ماه آرامستان بهشت معصومه(س) پذیرای دوستان فوتبالی بود که سالها با حسن خاطره داشتند.ارابه مرگش را به آرامی بلند کرده و به سوی آرامگاه ابدیش روانه کردند قطعه نام آوران ورزش آخرین منزلگاه او بود که در آن جای گرفت.
اشکهای ریخته شده بر مزارش بیانگر آن بود که حسن عزیز ما به دیار عاشقان پاک رفت و همنشین کسانی شد که پاکی معرفت و مهربانی را در طول حیات خود به ارمغان آوردند.تشییع باشکوه او و ختم باشکوهترش این ادعا را به اثبات رساند.
روحش شاد نامش برای همیشه جاوید.