صنف زحمتکش نانوایان به ویژه نانوایان شهر قم تنها صنفی هستند که از سپیده دم صبح تا پاسی از شب نان مردم را تأمین می کنند و لیکن هنوز این قشر زحمتکش چه مالک نانوایی ، چه مستأجر نانوایی و چه کارگران نانوایی امرار معاشی مطلوب ندارند و در تأمین هزینه زندگی روزمره خود در تنگنا قرار دارند .
دولت نیز از یک طرف یارانه نانوایی ها را دو برابر می کند و از طرف دیگر اداره غلّه از سهمیه آرد آنها می کاهد و توجیه آنها این است که اتحادیه نانوایان به کمک اداره غلّه و اتاق اصناف کارتخوان های هوشمند نانوایان را کنترل نموده و بر اساس پخت روزانه نانوایان به آنها سهمیه آرد می دهد .
غافل از اینکه شهرستان های قم و مشهد از شهرهای زیارتی و توریست پذیر می باشند و به طور موقت و مقطعی مهاجر پذیر و مهمان پذیر هستند ، پس نمی توان برای شهری مثل شهر قم برای پخت نان معیار ثابتی در نظر گرفت و کم کردن سهمیه آرد نانوایان به ویژه در قم عادلانه نمی باشد . بهتر آن نیست که دولت ابتدا 29 استان کشور را مجهز به کارتخوان های هوشمند می نمودند و چون پخت نان در این دو استان شناور هستند و بستگی به استقبال و عدم استقبال زوار این دو استان دارد .
در آخر هوشمند سازی برای این دو استان با طرق خاصی اعمال می گردند . مثلاً در شهر قم زوار مسجد جمکران نیز در هفته شاید به 300 هزار برسد ، مزید بر علت شده است و نانوایان هر روزه پخت یکسان ندارند . حالا به چه دلیل موجهی اداره غلّه از سهمیه آرد آنها کاسته است ، مبهم می باشد . کارگزاران اجرایی شهر قم به ویژه نمایندگان شهر قم در مجلس شورای اسلامی اگر فکری به حال صنف نانوای قم نکنند باید منتظر عواقب اجحاف به نانوایان باشند تا حدی که آنها دست به کاهش وزن نان و آرد فروشی و کارهای دیگر بزنند. خود دیگر حدیث مفصل بخوانید از این مجمل.
