ندای قم/ یادداشت رضا ملکی؛توپ جادوئی بیشترین مخاطبان کل ورزشها را به خود اختصاص داده است و از بچه دوساله تا پیرمرد 90 ساله همچنان شور و اشتیاق خود را با توپ جادوئی نشان داده و از این رهگذر نونهالان،جوانان و بزرگسالان نیز با علاقمندی خاص وارد دنیای حرفه ای این این رشته پرطرفدارشده اند تا بدانیم که فوتبال ورزش اول مردمان جهان میباشند.
استان قم باتوجه به نزدیکی به تهران همیشه از فقر بزرگی دراین رشته روبرو بوده است وبا اینکه استعدادهای ناب را به وفور می توانی در آنها بیابیم اما با عدم توجه مسئولان و مشکلات بسیار مالی فراروی این رشته همچنان در فوتبال ایران عقب گرد کرده ایم تا جائیکه درفوتبال پایه و معرفی نقرات ملی پوش از استان با عدد صفر روبرو شده ایم در کنار اینها می بایست به هنجارهای موجود در مسابقات مختلف رده سنی اشاره کرد.فحاشی،زد و خورد،تهدید داور محیط امن مستطیل سبز را به ناامنی تبدیل نموده است.
نگارنده بیش از 45 سال است که با فوتبال قم زندگی کرده ام ودیدن چنین صحنه های زشت و تاسف گونه باعث رنج عمیق دوستداران این رشته و کهن کسوتان قمی شده است واکاوی این موضوع مهم و بیان اینکه براستی مقصر اصلی کیست درنوع خود می تواند جالب باشد وبرای رسیدن به پاسخ آن می بایست همه زوایای فوتبالی قم را مورد بررسی قرار داد تا مقصرین اصلی این ناهنجارها مشخص شوند.
بدون شک هیات فوتبال هراستانی حکم پدراین رشته را دارد ،بودن افراد باتجربه وبا صلاحیت دربدنه هیات فوتبال از جمله نکات اصلی است که می تواند چرخ فوتبال را به درستی هدایت نماید تا اینجای کار وقتی به بدنه هیات فوتبال نگاه میکنی تلفیقی از نیروهای باتجربه و جوان و پر انرژی را می بینی که با کمترین دریافت مالی حاضر به قبول کار در هیات شده و وقت خود را صرف پیش برد این رشته جادوئی نموده اند.
توان مدیریتی هریک از این عزیزان در کمیته های مختلف نیز مورد بحث است و باید به آن پرداخت اما آنچه مهم است شاکله هیات است که از دیرباز همواره در امواج پر تلاطم گرفتار و تعریف خوبی از آن در طول سالهای گذشته نداشته ایم.
خود واقف هستیم که هر مسئولی که قبول مسئولیت می نماید و وارد کارزار میشود باید آینده پیش رو را در نظر داشته باشد چون اعتبار سالها حضور خود در میادین مختلف را در سنجش افکار عمومی گذاشته است و اگر نقد منصفانه ای باشد می توان کارنامه آن فرد را مورد بررسی قرار داد.
در اتفاقات اخیر پیش آمده و بداخلاقی ها،دشنام ها و بی احترامی هائی که در مستطیل سبز هرروز شاهد آن هستیم تنها می توان تاسف خورد وگفت که اشکال کار کجاست.
بعضی ها نوک پیکان را هیات فوتبال می بیند و عنوان می کنند که کادر اجرایی هیات در برگزاری مسابقات ناموفق است اما به اصلی ترین دلیل وضعیت حال فوتبال قم اشاره ای ندارید و آن بد اخلاقی و هنجار شکنی مربیان و سرپرستان و بازیکنان تیمها در درون وکنار زمین هست.
نگارنده خود در چند مسابقه شاهد اتفاقات بوجود آمده بوده ام مربی که نمی تواند هیجانات درون خود را کنترل کند حق ندارد نام مربی روی خود بگذارد. بازیکنی که ازدهان اش الفاظ ناشایست جاری شده و با دوی صدمتردرپی صدمه زدن به بازیکن تیم مقابل بوده و بازی را رها کرده و صفحه ای زشت را در میدان پاک ورزش رقم می زند حق ندارد نام بازیکن روی خود بگذارد.
سرپرستی که حکم پدر را در کنار زمین دارد وقتی بدترین دشنام ها را روانه داور بازی می کند حق ندارد در کنار تیم قرار گیرد و در اینجا بایست متذکر شویم که اول باید خود را اصلاح کنیم بعد از مسئولان انتظارحرکت روبه جلو داشته باشیم.
بله قبول داریم داوران جوان هم اکنون درصحنه مسابقات حضور دارند و امکان اشتباه از جانب آنها می رود اما می بایست خویشتندار بود.
حرمتهارا نگاه داشت و اگر اخلاق در ورزش حاکم نباشد ،باید غزل خداحافظی را سر داد تا نوگلان کنار مستطیل سبز شهید حیدریان پیش از این شاهد رفتارهای مذموم وزشت بازیکنان درون زمین نباشند.
سخن آخرما با فرمانده این رشته دکتر باقری است که آبرو و اعتبار خود را خرج این ورزش نموده است و اکنون دچار هجمه های بسیاری از اطراف گردیده است و آن این است که می بایست در ساختار هیات فوتبال بازنگری جدیدی صورت پذیرد باید مدیران تیمها ملزم باشند که قداست درون زمین را توسط بازیکنانشان حفظ نمایند.
بایستی مثل یک پدر مقتدر و در عین حال مهربان دست دوستی و یاری به تیمها داد تا باوجود مشکلات بسیار مالی از جمله خرید توپ،لباس و هزینه بسیارمسابقات بتوانند حداقل آرامش کنار زمین را داشته باشند و این به عهده فرماندهی شماست که ابراز لازم را در جهت دیدن مسابفات پاک فراهم آورید.
