شاید دیگرکوهنوردی را به صورت حرفه‌ای دنبال نکنم

گفت و گو / مهدی حاجیلو؛فاتح قمی اورست که پرچم ایران را بر بام جهان به اهتزاز درآورده و به این کار خود افتخار می‌کند، می‌گوید: فعلا که درحال استراحت هستم ولی اتفاقاتی را در طول مسیر تجربه کردم که شرایط سختی را برای رقم زد، ورزش را هرگز کنار نخواهم گذاشت و ادامه خواهم داد اما شاید کوهنوردی را به صورت حرفه‌ای و در این درجه دنبال نکنم.
به گزارش ندای قم ،آخرین روزهای اردیبهشت‌ماه سال جاری بود که خبر فتح اورست بدست کوهنورد قمی در رسانه‌های کشوری و استانی پخش شد. «روح‌الله کاظمی» موفق شد به بام جهان برسد و در مدت زمان 24 ساعت از اورست به قله «لوتسه» چهارمین قله بزرگ جهان دست یابد. این موفقیت، بهانه‌ای شد تا با وی به گفت‌وگو بنشینیم.
* با سلام ضمن تبریک این موفقیت بزرگ، لطفا خودتان را برای مخاطبین ما بیشتر معرفی کنید.
با سلام و احترام خدمت شما و همه مخاطبین خبرگزاری فارس، بنده روح الله کاظمی وکیل پایه یک دادگستری هستم که در ادریبهشت‌ماه موفق شدم قله «اورست» را به عنوان اولین ورزشکار قمی فتح کنم.
* از چه تاریخی تصمیم به فتح اورست گرفتید؟
بنده هیچ وقت به صورت حرفه‌ای کوهنوردی را دنبال نکردم، سال گذشته تصمیم گرفتم برنامه‌ای برای کوهنوردی با ارتفاع ۸ هزار متری داشته باشم، بعد از تحقیقاتی که انجام دادم به این نتیجه رسیدم که فتح اورست تجربه‌ای جذاب برای من خواهد بود.
از یک سال پیش تمریناتم را به صورت جدی‌تر دنبال کردم، رژیم غذایی خود را با مشورت پزشکان و صاحب‌نظران این رشته تغییر دادم. هرماه که می‌گذشت تمریناتم سنگین تر می‌شد تا اینکه بتوانم بدن خود را برای این اتفاق مهم آماده کنم.
برای اینکه تمرکز کافی را نسبت به هدفم داشته باشم، تصمیم گرفتم برای مدتی حرفه وکالت که در آن مشغولم را کنار بگذارم، ایام نوروز سال ۱۴۰۲ تصمیم گرفتم برای عادت دادن بدنم چند روزی در ارتفاعات توچال زندگی کنم. تحقیقاتی که انجام داده بودم بدن انسان‌ها در ارتفاع بالای ۴ هزار متر دچار تغییراتی خواهد شد که به آمادگی بدنی لطمه می‌زند.
تمریناتی در توچال انجام دادم که وقتی به ارتفاع ۴ هزار متری اورست رسیدم، بدن من هیچ واکنشی نسبت به ارتفاع نداشت و همین موضوع باعث شد با اتفاقات تلخی رو به رو نشوم.
خدا را شاکرم که همین اتفاق هم افتاد، بنده در طول مسیر با مشکل خاصی رو به رو نشدم و با قدرت و آمادگی بدنی بالا مسیر را طی کردم. وقتی به اورست رسیدم بعد از چند ساعت استراحت این آمادگی را در خودم دیدم که می‌توانم «لوتسه» را نیز فتح کنم.
* نقش خانواده چقدر در این موفقیت اثرگذار بود؟
برای رسیدن به اورست خانواده‌ام نقش بسزایی داشتند، در این مدت خانواده‌ام کمترین دغدغه و فشار را بر من وارد کردند، همین موضوع باعث شد دغدغه‌ خانوادگی و زندگی نداشته باشم و نسبت به این موضوع خیال آسوده‌ای داشته باشم.
از این فرصت استفاده و از خانواده‌ام تشکر می‌کنم که من را برای رسیدن به هدفم کمک کردند. همیشه قدردان محبت‌های آن‌ها خواهم بود.
* از سختی‌های فتح برای مخاطبانمان توضیح دهید
برخی از افراد فکر می‌کنند مسیر اورست هموار شده و کوهنوردان راه سختی برای رسیدن به قله ندارند، اما واقعیت این است وقتی شما هر چند صد متری که صعود می‌کنید شرایط برایتان دشوار می‌شود. کمبود امکانات رفاهی، تغذیه، دشوار بودن مسیر که هر لحظه ترس و دلهره را تداعی می‌کرد و… بخشی از مشکلات مسیر بود.
یخ‌زگی و مسدود شدن مسیر یکی از اصلی‌ترین مشکلات برای رسیدن به اورست است، هرچند روزی مسیری به دلیل مشکلات مختلف مسدود می‌شد و به همین جهت ورزشکار باید مسیر خود را چندمتری تغییر می‌داد. برای مثال موقع برگشت از اورست در برخی نقاط راهی که رفته بودیم مسدود بود و تغییر مسیر دادیم.

*چه چیزی شما را برای رسیدن به اورست مصمم کرده بود؟
طی این یک‌سال علاوه بر تمرینات آمادگی بدنی، تمرینات ذهنی بسیاری انجام دادم. ذهنم را برای رویای فتح اورست آماده کرده بودم. به این باور رسیده بودم که من باید به اورست برسم و هیچ مسئله‌ای نباید مانع این اتفاق شود.
من خودم را قوی‌ترین رقیب به ذهنم معرفی کردم، تیمی که با هم به اورست رفتیم به جز من 4 نفر دیگر نیز بودند اما من تصمیم گرفتم با آن‌ها در طول مسیر رفاقت کنم و هرگز آن‌ها را به دید رقیب نگاه نکنم. این ذهن برنده باعث شد که به رویای خود برسم.
*مجموعه‌ها و افراد چه حمایتی از شما انجام دادند؟
طی این مدت مجموعه‌ها و افراد مختلف همواره حامی من بودند، اما لازم است بگویم که این حمایت‌ها کاملا معنوی بود و من با هزینه شخصی خودم تصمیم به فتح اورست گرفتم. از هیات کوهنوردی استان قم که در راس آن‌ها آقای جوادی است بابت محبت‌ها و لطفی که طی این مدت نسبت به بنده داشتند بسیار تشکر می‌کنم.

* وقتی به قله اورست رسیدید فیلمی از شما پخش شد که پرچم کشورمان را به اهتزاز درآورده و سرود ملی را پخش کردید، چه چیزی باعث شد این تصمیم را بگیرید.
لحظه‌ای که به نوک قله اورست رسیدم احساس بسیار خوبی داشتم، از قبل تصمیم گرفته بودم وقتی بام جهان را فتح کردم این حس شادی را با مردمم تقسیم کنم. به همین خاطر از قبل پرچم کشورمان را باخودم حمل کردم. به نظرم پرچم هر کشوری نشان دهنده هویت ملت است.
معتقد هستم وقتی ورزشکار و یا هرکس دیگری به پرچمی اهمیت نمی‌دهد به ملت آن کشور بی احترامی کرده است. به اینکه پرچم خوش رنگ و عزیز کشورم ایران را در اورست که معروف به بام جهان است به اهتزاز درآوردم همواره افتخار می‌کنم.
من نیز در این کشور زندگی می‌کنم و طبیعی است که مشکلات اقتصادی و… بر زندگی من تاثیر گذاشته است. اما همه این مسائل خانوادگی است و باید درون خانواده خودمان حل شود. خبر فتح اورست خبر استانی و صرفا کشوری نیست بلکه در بسیاری از رسانه‌های دنیا منعکس می‌شود بدین جهت هرگز به خودم اجازه نمی‌دهم اسم کشورم را در مجامع بین‌المللی خراب کنم.
من به این باور رسیده‌ام اپوزیسیون و سایر افرادی که به‌دنبال براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران هستند هرگز دلشان برای من و مردمم نمی‌سوزد، آن‌ها فقط به فکر منافع خود در این کشور هستند. در تاریخ بررسی کنید، کشورهایی مثل فرانسه برای کدام گروه اپوزیسیونی به جز کسانی که به‌دنبال انقلاب در ایران هستند تا این حد آزادی و امکانات داده است؟ در طول زندگی‌ام سعی کردم واقعیت‌ها را ببینم و با آن‌ها کنار بیایم.
*کوهنوردی را ادامه خواهید داد؟
فعلا که درحال استراحت هستم ولی اتفاقاتی را در طول مسیر تجربه کردم که شرایط سختی را برای رقم زد، ورزش را هرگز کنار نخواهم گذاشت و ادامه خواهم داد اما شاید کوهنوردی را به صورت حرفه‌ای و در این درجه دنبال نکنم.
*در پایان اگر صحبتی دارید بفرمایید.
بعد از برگشتن از اورست آشناها، دوستان، مردم، رسانه‌ها و… لطف بسیاری به من داشتند، همیشه قدردان آن‌ها خواهم بود. از شما هم بابت اینکه به این موضوع توجه کردید بسیار تشکر می‌کنم.