ندای قم / رضا ملکی ؛در روزولادت قمر بنی هاشم آقا حضرت الوالفضل (ع) و پاسداشت روز جانباز،انجمن پیشکسوتان ورزش قم دست به کار ارزنده ای زد و آن دیدار با اسطوره بی بدیل ورزش و فرهنگ استان قم استاد محمدرضا اسماعیلی مقدم بود که باعث خرسندی و شادی دل استاد شد.
پهلوان استاد جمال در کنار اساتید گرانقدری چون دلکش-خانی-حسینی نژاد-طباطبائی-عبدیخانی-البرز-صولتی-حلوائی-ارجمند و اسحاقی نفراتی بودند که در کسوت بزرگان ورزش قم از استاد دیدار کردند.
تخلیه چشم استاد و عارضه سنگین شیمیائی
آنچه در بدو ورود دلها را به درد آورد بانداژ روی چشم راست استاد بود که بعد از یکسال تلاش و 10 جراحی پیاپی ناچارا تخلیه گردید تا چشمان بینائی که در طول بیش از نیم قرن در توسعه فرهنگی و اجتماعی و ورزشی به جوانان برومند استان درتلاش بود یکی از نورهای طلائی خود را از دست دهد.
سرفه های بسیار ناشی از صدمه شیمیایی استاد دردی است که بیش از 30 سال وی را در رنج قرار داده است اما تکیه برحضرت دوست و معالمه با اودرراستای ترویج پاکی ها،مهربانیها،دستگیری وتعلیم جوانان برومند قمی در ورزش و درس چیزی بوده که استاد را در مسیر زندگی پرافتخار خود طی کرده است.
گفته های زیبای استاد که برای حاضران حاوی نکات مهم وارزشمندی بود که در هویت ایران بزرگ و افتخار به فرهنگ بزرگ ایران بیان شد و از شعرای بزرگ ایران نام برد که هریک ستونهای بزرگ فرهنگی برای تعالی نام ایران بودند از فرهنگ شیعه نام برد که در راستای مهر و عطوفت و مهربانی بنا شده چون ائمه عزیز ما پیروانی مکتب بودند از جوانانی نام برد که عاشقانه در جبهه های نبرد حق،علیه باطل شربت شهادت نوشیدند و اکنون نظاره گر عملکرد نسل بعدی خود هستند که راهشان در مسیر درستی بنا گردد .
استاداز عزیزانی گفت که در مقابلش نشسته بودند و هرکدام در ورزشهای مختلف استاد هستند و خود یک کتاب پرمحتوا و پرریشه در ولایت محسوب میشوند و در آخر از غم بزرگش گفت که با پروردگار یگانه عهد کرده بودم که افتخار تعلیم و آموزش را تا آخرین روز زندگی به من عطا فرما اما با از دست دادن یک چشم و بیماریهای متعددی که در جسمم وجود دارد فعلا نمی توانم در خدمت عزیزانم باشم گفته های استاد در ابعاد و زوایای مختلف بیان گردید که در این مجال نمی گنجد اما صحبتهای پهلوان جمال-استاد علی عبدیخانی-استاد رضا خانی و رضا ملکی دربیان خاطرات شیرین و افتخار آفرینهای استاد در مسیر ورزش و تعلیم چیزی بود که در پایان این دیدار فراموش نشدنی در دفتر خاطرات انجمن پیشکسوتان ورزش قم به ثبت رسید.
