ندای قم / رضا ملکی ؛از اینکه قلم به دست گرفته ام تا درخصوص بداخلاقی ها بنویسم تاسف می خورم تاسف بخاطر این فوتبال بی هویت و پوچ که بجای انتقال سجایای اخلاقی و معنوی به نسل جوان و نوجوان ولایت مسیر گژی ها و بداخلاقیها را طی می کند.
برای تدریس مدرسه فوتبال نوگلان به استادیوم شهید حیدریان رفتم ،خانواده های زیادی را دیدم که روی سکوها منتظر به پایان رسیدن مسابقه ای بود از لیگ برتر درحال جریان بود.با پایان بازی و کشیده شدن سوت داور حمله آغاز شد ،جملات رکیک شنیده شد ،زد و خورد فیزیکی و غیره،حلقه ای از اشک بردیدگانم جاری شد.
باخود گفتم آیا هویت فوتبال ما این است چندین و چندبار نوشتیم ،تذکر دادیم و مسئولان هیئت فوتبال را موظف نمودیم که پیرامون مسائل فرهنگی بازیکنان مربیان و سرپرستان تیمها ورود کند اما اندرخم یک کوچه هنوز درحال حرکت هستیم.
باختم این اتفاق تلخ در مستطیل پاک سبز بازیکنان نوگل 6 تا 15 ساله از من سوال کردند استاد آیا ماهم در رودخانه خروشان بداخلاقیها درآینده به جلو خواهیم رفت.سر به زیر فقط حرفهایشان را گوش کردم خجل شدم چون پاسخی برای آنان نداشتم این اتفاق برای چندمین بار درحال تکرار بود ومن باید خطاب به مربی،سرپرست و بازیکن تیمها بنویسم.
آقایان،عزیزان دراین فوتبال بی هویت حداقل هویت خودتان را فراموش نکنید به کجا خواهید رفت ،قهرمانی همراه با بداخلاقی دیناری نمی ارزد.به مسئولان عزیز هیات فوتبال و کمیته انضباطی می نویسم آقایان عزیز باید چاره ای بیندیشید ،فردا دیراست ما وام دار خانواده های پاک نوگلان خود هستیم به فکر باشید و درمان کنید.این راه که می رویم عاقبت خوشی به همراه نخواهد داشت.
