وحدت؛ رمز پیروزی، ضرورت بقا

ندای قم / یادداشت / عباس جعفری/ پژوهشگر حوزه حکمرانی؛ در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، بازخوانی عوامل پیروزی این نهضت الهی بیش از هر زمان دیگری ضروری است. آنچه انقلاب اسلامی را به سرمنزل مقصود رساند، تنها شور انقلابی یا نارضایتی عمومی نبود، بلکه یک عامل بنیادین، به نام «وحدت کلمه» موتور محرک این حرکت عظیم بود‌.
امام خمینی (ره) این حقیقت را بارها متذکر شدند که اگر مردم ایران توانستند بر نظام طاغوت پیروز شوند، به دلیل اتحاد و یکپارچگی آنان در هدف و مسیر بود. این وحدت، نه سطحی و شعاری، بلکه تفاهمی واقعی بر سر اصول و ارزش‌های انقلاب بود. مردمی که از اقشار مختلف، با گرایش‌های متفاوت، اما با یک هدف مشترک، یعنی برپایی حکومت اسلامی، در کنار هم ایستادند و در برابر دشمنان داخلی و خارجی، یکصدا شدند.
پس از گذشت بیش از چهار دهه از آن پیروزی، اکنون کشور با چالش‌هایی جدی مواجه است. تحریم‌ها، سوءمدیریت‌ها، جنگ روانی دشمن و از همه مهم‌تر، تفرقه‌ای که از درون جامعه را تهدید می‌کند. در حالی که دشمنان نظام، همواره به‌دنبال ضربه زدن به این انقلاب هستند، شایسته نیست که برخی با دامن زدن به اختلافات، این مسیر را برای آنان هموار کنند.
حقیقت تلخی که امروز با آن روبه‌رو هستیم این است که عده‌ای، خود را محور مطلق حقیقت دانسته و هر صدای مخالفی را با برچسب‌های مختلف حذف می‌کنند. در سوی دیگر، برخی نیز به‌جای نقد منصفانه و سازنده، به تخریب تمام‌عیار دست می‌زنند. هر دوی این رویکردها، زمینه‌ساز فاصله گرفتن مردم از آرمان‌های انقلاب و ایجاد شکاف در جامعه می شوند.
در شرایط فعلی، اولویت اصلی کشور بازگشت به روحیه وحدت و همدلی است. این بدان معنا نیست که انتقاد نکنیم یا نواقص را نبینیم، بلکه باید مراقب باشیم که نقدها، نه برای تخریب، بلکه برای اصلاح باشد. انقلاب اسلامی زمانی به بالندگی می‌رسد که وحدت ملی، مبتنی بر پذیرش تکثر دیدگاه‌ها، حول محور مصالح کلان کشور، حفظ شود و هر حرکتی که مردم را نسبت به انقلاب دلسرد کند، باعث ایجاد تفرقه شود، یا بذر نفاق را در جامعه بپاشد، ذیل فعالیت انقلابی قرار نمی‌گیرد. این انقلاب، برای همه مردم است، نه برای یک گروه خاص. انقلاب اسلامی را مردم به پیروزی رساندند و بقای آن نیز در گرو همراهی همین مردم است.
همه جناح‌های سیاسی، نخبگان، رسانه‌ها و تصمیم‌گیران، وظیفه دارند که از حرکت‌های تفرقه‌افکنانه بپرهیزند و به‌جای تکیه بر اختلافات، بر نقاط مشترک تمرکز کنند. باید به جای غرق شدن در منازعات بی‌حاصل، به فکر حل مشکلات واقعی مردم باشیم.
در آستانه سالگرد انقلاب، بازخوانی این حقیقت که “وحدت کلمه” چگونه انقلاب را به پیروزی رساند و چگونه می‌تواند ضامن بقای آن باشد، امری ضروری است. این انقلاب با فداکاری‌های عظیمی به دست آمده و پاسداری از آن نیز نیازمند یکدلی و هوشیاری همه ما است.