ندای قم / یادداشت / عباس جعفری/ پژوهشگر حوزه حکمرانی؛ توسعه انرژی‌های پاک، به‌ویژه انرژی خورشیدی، یکی از هوشمندانه‌ترین گام‌ها در مسیر آینده پایدار ایران است. کشوری که آفتاب درخشانش از شرق تا غرب می‌تابد، بی‌شک باید از این موهبت طبیعی برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، کاهش آلودگی و مهار گرد و خاک استفاده کند.
اما همان‌طور که بسیاری از کارشناسان و حتی شماری از مقامات در استان‌های مختلف کشورهشدار داده‌اند، نباید اجازه داد مسیر صحیح استفاده از انرژی خورشیدی وایجاد نیروگاه به پوششی برای زمین‌خواری و واگذاری‌های بی‌ضابطه زمین تبدیل شود.
در روزهای اخیر، برخی از مسئولان و دلسوزان محیط زیست در برخی استان‌ها نسبت به واگذاری زمین‌های مرغوب در حاشیه جاده‌ها یا مناطق تاریخی و مستعد کشاورزی و مراتع مرغوب، تحت عنوان احداث نیروگاه‌های خورشیدی، اعتراض و نگرانی خود را بیان کرده‌اند.
اعتراض آنان بی‌راه هم نیست، چراکه اگر بدون مطالعه و دقت لازم، زمین‌هایی که ارزش زیست‌محیطی، کشاورزی یا مرتعی دارند، به این کار اختصاص یابند، در آینده با بحران جدیدی مواجه خواهیم شد که شاید جبران آن ممکن نباشد.
هیچ‌کس مخالف توسعه نیروگاه‌های خورشیدی نیست، اما جایگزینی زمین‌های مرغوب با زمین‌های بی‌خاصیت شرط عقل و تدبیر است.
پروژه‌های نیروگاه خورشیدی باید بر پایه مطالعات کارشناسی وبا نگاه اکولوژیک اجرا شوند و جذابیت‌های موقعیت‌های جغرافیایی یا دسترسی‌های اقتصادی در این واگذاری ها تاثیری نداشته باشد.
خورشید ازآسمان می‌تابد تا زمین جان بگیرد، نه اینکه زمین را از ما بگیرد. پس بهتر است پیش از آنکه پروژه‌های سبز به خاکستری‌ترین سوء‌استفاده‌ها بدل شوند، مدیران و تصمیم‌گیران با دقت، شفافیت و نظارت جدی، از این فرصت طلایی محافظت کنند.
