ندای قم / یادداشت/ سید رضا دهناد / کارشناس مسائل استراتژیک؛ معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای NPTدر تیرماه سال ۱۳۴۷ توسط ایرلند به سایر کشورها پیشنهاد شد، این معاهده در دوران جنگ سرد به امضای آمریکا و ۵۶ کشور رسیدو ایران جز اولین کشورهایی بود که این معاهده پیوست و در حال حاضر 190 کشور عضو آن هستند . کره شمالی در سال 2003 از پیمان نامه خارج شد و کشورهای پاکستان، کوبا، هند و رژیم صهیونی نیز تاکنون درخواست عضویت نداشتند.
کشورهای عضو به دو دسته تقسیم می‌شوند:
دارندگان سلاح هسته‌ای: شامل پنج کشور که پیش از سال ۱۹۶۷ سلاح هسته‌ای داشته‌اند:(آمریکا، روسیه، چین، فرانسه، بریتانیا)
کشورهای غیرهسته‌ای: از جمله ایران، که متعهد شده‌اند به دنبال ساخت یا دستیابی به سلاح هسته‌ای نروند.
تعهدات کشورهای عضو NPT:
کشورهای غیرهسته‌ای: نباید به دنبال ساخت یا مالکیت سلاح هسته‌ای بروند، باید تمام فعالیت‌های هسته‌ای خود را به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرده و تحت نظارت قرار دهندو صرفاً از فناوری هسته‌ای برای مقاصد صلح‌آمیز استفاده کنند.
کشورهای دارای سلاح هسته‌ای: نباید به سایر کشورها در ساخت یا انتقال سلاح هسته‌ای کمک کنند، متعهد به خلع سلاح هسته‌ای در بلندمدت هستندو باید امکان استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای را در اختیار دیگر کشورها قرار دهند.
سازمان های بین مللی ابزارزورگویی ابر قدرت ها
واقعیت آن است كه سازمان ملل بر خرابه های جهان پس از جنگ جهانی دوم وبروفق اراده و خواسته ابرقدرت های جهان شكل گرفت و قانون ۱۱۱ ماده ای این سازمان تدوین شد ، حق وتو براساس این قانون به پنج كشور آمریكا، روسیه، انگلیس، فرانسه و چین داده شده است.
امام خمینی در فرازی ازسخنان خود چنین فرمودند : همین سازمان ملل، همین جلساتی که در خارج هست، شورای امنیت، همه اینها در خدمت ابرقدرتها هستند و برای بازی دادن سایر کشورهاست و لهذا، برای خودشان وِتو قرار می‌دهند و هر مطلبی مخالف با رای خودشان است کنار می‌گذارند و اصلًا خود آنها هم اساساً در خدمت ابرقدرتهاست.
واقعیت های عینی و خروجی عملکرد نهادهای مختلف بن المللی گویای این است که با نفوذی که قدرت های بزرگ دارند جهت گیری و سمت و سوی آنها در راستای منافع آنها وعلیه سایرملت هاست بویژه کشورهایی مانند ایران که نمی خواهد تحت هیچ قیمتی از استقلال و شرف خود دست بکشد . اگر بخواهیم فهرستی از مصادیق رفتارهای ظالمانه سازمان های بین المللی ارایه کنیم مثنوی هفتاد من کاغذ شود !
NPT ابزاردست آمریکا و رژیم صهیونی
باوراین حرف کمی مشکل است که طی چند سال اخیر ۲۵ درصد توان و انرژی این سازمان صرفا علیه برنامه صلح آمیز هسته ای ایران متمرکز بوده و آن هم با هدف کنترل و محروم سازی ایران از مزایای انرژی هسته ای است .با قاطعیت می تواندگفت استمرار عضویت ایران در این معاهده نه تنها هیچ دستاورد و مزیتی برای ایران نداشته و ایران نتوانسته است از مزایای روی کاغذ نوشته آن استفاده نماید، بلکه به عنوان یک تهدید بزرگ علیه دانش هسته ای ایران عمل نموده و حاصلی جز خسران عظیم نداشته است.
باکمان تاسف باید این واقعیت را بپذیریم که ظرفیت این پیمان عمدتا در اختیار جاسوسان رژیم صهیونی بوده است که در پوشش بازرسی از برنامه های هسته ای ایران سرقت اطلاعاتی می کردند. سوال اصلی و بدون پاسخ این است که استمرار عضویت ایران در ان پی تی با کدام منطق عقلایی شرعی قانونی قابل توجیه است؟
گفته می شود براساس ماده ۱۰ پیمان خروج کشورهای عضو پیامدهای احتمالی ازجمله افزایش فشار بین‌المللی و سیاسی تحریم‌های جدید و شدیدتر، توقف همکاری‌های صلح‌آمیز علمی و فناوری ،اتهام حرکت به سمت ساخت سلاح هسته‌ای احتمال تشکیل اجماع جهانی علیه کشور خارج‌شده را داشته باشد .
با این وصف اگرایران از پیمان خارج شود آیا بیش ازاین تحریم‌ها و فشارهای جهانی فعلی که برعلیه ایران وجود دارد هم می توانستند علیه ما عمل کنند. روزچهارشنبه چهارم تیرماه طرح الزام دولت به تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را تصویب نمود.هادی طحان نظیف عضو حقوقدان و سخنگوی شورای نگهبان نیز روز پنجشنبه درحساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: ««طرح الزام دولت به تعلیق همکاری با سازمان (آژانس) بین‌المللی انرژی هسته‌ای (اتمی)» تأیید شد.» این اقدام پاسخی قاطع به عملکرد کاملا سیاسی ،مغرضانه و یک طرفه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه برنامه صلح آمیز هسته ای ایران است. با این مصوبه مجلس توپ در میدان آژانس است که باید تصمیم بگیرند ادامه همکاری با رعایت الزاماتی که مجلس ایران مقرر کرده است و یا خروج این کشوراز NPT که همه تبعات آن متوجه این نهاد بدسابقه بین المللی است.
