ندای قم / یادداشت / عباس جعفری/ مسئول کارگروه حکمرانی بسیج اساتید قم؛ در مقطعی که ایران در خط مقدم یک نبرد همه‌جانبه فشارهای خارجی، جنگ روایت‌ها و چالش‌های انباشته داخلی قرار گرفته و ایستادگی می‌کند و دشمنان بیرونی از تل‌آویو گرفته تا واشنگتن آشکارا می‌گویند که هدفشان تضعیف و سرنگونی دولت ایران است، تأسف‌بار است که در داخل کشور، برخی چهره‌ها و جریان‌ها خواه از سر کینه سیاسی و یا غفلت دقیقاً همان خطی را دنبال می‌کنند که دشمن آرزویش را دارد.
هرگونه دامن زدن به القای ناتوانی و طرح موضوعاتی چون عدم کفایت دولت و پیش‌بردن این روایت‌ها به دشمن فرصت می‌دهد تا عملیات روانی و شناختی خود را تقویت کرده و انسجام ملی و اعتماد عمومی به نظام را هدف قرار دهد.
در شرایط پیچیده حال حاضر، تبدیل نقدهای داخلی به پروژه‌ای سیاسی ناکارآمدی دولت دقیقاً همان چیزی است که دشمن در چارچوب جنگ شناختی در ابعاد مختلف از جمله تضعیف امید عمومی، تشدید چند قطبی‌سازی داخلی و سوق دادن محاسبات بازیگران خارجی به مسیرهای پرخطر و اشتباه انتظار دارد و در چنین فضایی، واکنش حرفه‌ای و راهبردی ایجاب می‌کند که سیاست گذاران و نخبگان، ضمن حفظ انسجام ملی، نقدهای خود را واقع بینانه و به شکل سنجش‌پذیر، عدد محور و راه‌حل‌دار ارائه دهند و انتظارات عمومی را مدیریت کنند و در عین حال با ترکیبی از اقدام عملی و روایت دقیق و شفاف، اثرات جنگ شناختی دشمن را خنثی نمایند.
هر فرآیند سلب کفایت در اوج بحران، منابع اجرایی و ذهنی کشور را از حل مسائل فوری از آب و انرژی گرفته تا معیشت منحرف می‌کند و هزینه فرصت سنگینی دارد و جهان با توجه به موج سازی رسانه‌ای کشورهای متخاصم این پیام را دریافت می‌کند که ایران در نقطه بی‌ثباتی سیاسی قرار گرفته است و تشدید ریسک‌های اعتباری، کندی سرمایه گذاری و فشار تحریمی نتیجه مستقیم آن خواهد بود ضمن اینکه دشمن دقیقاً از همین گفتمان برای مشروعیت‌بخشی به فشارهای بعدی خود استفاده خواهد کرد.
نتانیاهو و مقامات صهیونیستی به صراحت می‌گویند که امید دارند اختلافات داخلی ایران به حدی بالا رود که توان مدیریت مقاومت از بین برود. آنها با دقت تمام هر شکاف سیاسی و هر حمله داخلی به دولت را به‌عنوان نشانه ضعف و ناتوانی جمهوری اسلامی ایران به جهان مخابره می‌کنند.
رهبر معظم انقلاب بارها هشدار داده‌اند که نقد باید منصفانه باشد، اما تخریب و ایجاد تفرقه، خدمت به دشمن است. ایشان تأکید کرده‌اند که صرف تمرکز بر نقاط ضعف و نادیده گرفتن قوت‌ها، انقلابی‌گری نیست و به معنای بازی در زمین دشمن است.
در شرایط جنگ، اختلاف‌نظر امری طبیعی است، اما تبدیل این اختلاف به بحران سیاسی داخلی، خطرناک‌ترین هدیه به دشمن خواهد بود. فرصت برای رقابت‌های سیاسی و نقدهای تند در زمان مناسب وجود خواهد داشت، اما اکنون هر حرکت یا سخنی که به دشمن این پیام را بدهد که ایران آماده فروپاشی است، اشتباهی راهبردی و نابخشودنی است.
تاریخ نشان داده است که بزرگ‌ترین اشتباه دشمنان، زمانی رخ می‌دهد که انسجام ایرانیان را دست‌کم بگیرند. اگر این انسجام با بی‌تدبیری داخلی از بین برود، مسئولیت آن تنها بر عهده دشمن نخواهد بود و بر عهده کسانی است که دانسته یا نادانسته، همان مسیری را رفتند که صهیونیست‌ها و حامیانشان آرزو می‌کردند.
