ندای قم / یادداشت / آیت پیمان ؛ در روزهایی که شیاطین رسانه‌ای، به امید خاموشی خورشید، خاک تیره دروغ را بر آسمان می‌پاشند و در شب‌هایی که امید ابلیسان به «فقدان رهبر» گره می‌خورد، ناگهان حقیقت، چون فجر صادق، پرده‌های وهم را می‌درد.
آری! دشمنان گمان کردند این سلاله‌ی فاطمه اطهر، در سایه پناهگاه‌ها به سر می‌برد؛ اما او، شیرمرد میدان‌های نبرد ایمان و عزت، در کمین‌گاه دشمنان خداست، نه در گوشه عافیت. شب عاشورا آمد و قلب ملت ایران دوباره به تپش افتاد؛ چراکه خامنه‌ای عزیز، این حسین‌زاده‌ی روزگار، با قامتی استوار و نگاهی مطمئن، در مراسم زنده‌ی عزاداری سیدالشهدا(ع) حاضر شد؛ زنده، بصیر، آرام و مقتدر؛ چون کوه، چون روح حماسه. چون ذوالفقار در عرصه نبرد حق با باطل.
چه زیبا نوشت تاریخ: «باز هم کید دشمن باطل شد!» و چه شیرین است تماشای شکست مکر آنان، که خیال می‌کردند با شایعه و تهمت، امت را بی‌امام خواهند کرد. اما این بار نیز چون همیشه، علی زمان، در برابر چشم جهان، پرچم بیداری را برافراشت و بر پیکر نیمه‌جان جبهه باطل، ضربه‌ای از جنس یقین وارد کرد.
او فقط رهبر نیست، فرمانده دل‌هاست. او ترجمان صبر زینبی و شجاعت علوی است. از تبار همانانی‌ست که اگر در محراب عبادتند، شمشیر عدالت در دست دارند؛ و اگر در شب عاشورا مویه می‌کنند، روز عاشورا بر یزیدیان شماتت می‌بارند.
سلام بر او، که سایه‌اش نه فقط بر سر ایران که بر سر همه مظلومان عالم گسترده است. سلام بر او، که با نفس گرمش، امید را در دل‌ها می‌دمد و با نگاه نافذش، جبهه حق را هدایت می‌کند. و نفرین بر آنان‌که می‌خواستند با دروغ و توهم، حرم ولایت را بلرزانند؛ اما جز رسوایی چیزی برایشان نماند.
اینک بگویید ای آزادگان! مگر نه اینکه رهبر ما همچنان ایستاده است؟ مگر نه اینکه دست خدا بر سر اوست؟ پس نترسید، نلرزید، و عقب ننشینید. خامنه‌ای هست، یعنی جبهه حق ایستاده است. خامنه‌ای هست، یعنی امت آماده است. خامنه‌ای هست، یعنی مسیر عاشورا، بی‌انقطاع ادامه دارد.
و این صدای ملت ماست: لبیک یا خامنه‌ای؛ ای صادق ترین وارث علی و ای حسینی‌ترین مرد دوران!
