بدرقه خورشید نگارگری ایران در قلب نصف جهان
استاد محمود فرشچیان در باغ مقبره صائب تبریزی آرام گرفت؛

پیکر استاد محمود فرشچیان، نگارگر برجسته ایران، روز دوشنبه با حضور گسترده مردم هنردوست اصفهان و جمعی از مسوولان کشوری و استانی در خیابانهای این شهر تشییع و در باغ مقبره صائب تبریزی به خاک سپرده شد.
به گزارش ندای قم ، اصفهان روزی دیگرگون را تجربه کرد؛ روزی که در آن شهر حامل اندوهی سنگین و در عین حال غروری جاودانه شد و پیکر استاد محمود فرشچیان، نگارگر نامآور ایران زمین، بر دوش مردمی که سالها با نگارههای او زیسته و جهان را از دریچه هنرش دیده بودند، آرام آرام از دل اصفهان گذشت تا در خانهی ابدی خود، کنار آرامگاه صائب تبریزی آرام گیرد.
دستها و نگاههای مردم به ویژه دوستداران هنر و فرهنگ ایران، از مقابل هنرستان هنرهای زیبای اصفهان ـ جایی که استاد روزگاری نخستین گامهایش را در نگارگری برداشت ـ پیکر او را بدرقه کردند.
خیابانهای شهید مطهری، شهید بهشتی تا خیابان منتهی به باغ مقبره صائب تبریزی، شاهد حضور مردمی بود که نه تنها استاد هنر ایران، که روایتگر فرهنگ و هویت این مرز و بوم را بر دوش میبردند.
صدای بغض آلود شهر با قدمهای بدرقه کنندگان درآمیخته بود؛ گویی هر درخت کهنسال شهر و هر کاشی فیروزهای اصفهان نیز سر در گریبان اندوه فرو برده است. این حزن و اندوه البته که با تفاخر آمیخته بود و نازیدن به داشتن چنین دردانهای در عالم هنر که از این خطه برخاسته و پس از سالها به آغوش همین خاک بازگشته است.
در این وداع، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مسوولان استانی، مدیران فرهنگستانها، استادان دانشگاه، شاگردان استاد فرشچیان و برخی چهرههای برجسته فرهنگ و هنر ایران، هم صدا با مردم ایستادند.
آنان آمده بودند تا آخرین صفحهی زندگی استاد را با احترام ورق بزنند و او را به آغوش اصفهان بسپارند؛ همان شهری که سالها الهامبخش او در خلق شاهکارهایی بیبدیل بود.
استاد فرشچیان در وصیت خود با دقت و ظرافتی هنرمندانه و سلیقهای که شایسته نگارگری چون اوست، باغ مقبره صائب را برای خانه ابدی خویش برگزیده بود و چه انتخابی شایستهتر برای هنرمندی که جهان او همواره آمیختهای از شعر، تصویر و ایمان به زیبایی بود.
اینگونه بود که محمود فرشچیان، نگارگر بیبدیل ایران، پس از عمری خدمت به فرهنگ و هنر این سرزمین، پس از اقامه نماز میت توسط آیتالله سید احمد روضاتی با همراهی و بدرقه جامعه هنر و فرهنگ دوست اصفهان در جوار شاعر بلند آوازه ایران، صائب تبریزی، در باغ مقبرهای که یادآور گوشهای از باغ خیالانگیز ایرانیست آرام گرفت تا نام و یادش، همچون نگارههایش، تا همیشه در جان اصفهان و در حافظه تاریخ ایران بدرخشد.